روزی شیوانا یكی از شاگردان جوانش را دید كه زانوی غم بغل گرفته و گوشه‏ای نشسته است. نزد او رفت و جویای حالش شد.

شاگرد لب به سخن گشود و از بی‏وفایی یار صحبت كرد و اینكه دختر مورد علاقه‏اش به او جواب منفی داده و پیشنهاد ازدواج شخص دیگری را پذیرفته است. شاگرد گفت كه سال‏های متمادی عشق دختر را در قلب خود حفظ كرده بود و با رفتن دختر به خانه‏ی مردی دیگر، او احساس می‏كند باید برای همیشه با عشقش خداحافظی كند.

شیوانا گفت: «اما عشق تو به دخترك چه ربطی به او دارد؟!»

جوان که از این سؤال شیوانا تعجب کرده بود پاسخ داد: «ولی اگر او نبود این عشق و شور و هیجان هم در وجود من نبود.»

شیوانا با لبخند گفت: «چه كسی چنین گفته است. تو اهل دل و عشق ورزیدن هستی و به همین دلیل آتش عشق و شوریدگی دل تو را هدف قرار داده است. این ربطی به دخترك ندارد. هركس دیگر هم جای دختر بود تو این آتش عشق را به سمت او می‏فرستادی. بگذار دخترك برود! این عشق را به سوی دختر دیگری بفرست. مهم این است كه شعله این عشق را در دلت خاموش نكنی. معشوق فرقی نمی‏كند چه كسی باشد! دخترك اگر رفت با رفتنش پیغام داد كه لیاقت این آتش ارزشمند را ندارد. چه بهتر! بگذار او برود تا صاحب واقعی این شور و هیجان فرصت جلوه‏گری و ظهور پیدا كند! به همین سادگی!»

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: